Trzydzieści Sześć Lekcji Viveka
TES III: Morrowind Edition
Game Version: 1.6.1820
Note: An archive of the original contents of the earliest versions of the complete text.
Kazanie Trzydzieste Drugie
Pismo Buzdyganu, Pierwsze:
‚Przyjemność niszczenia jest przyjemnością znikania w nierzeczywistości. Wszyscy ci, którzy wypowiedzieliby wojnę uśpionemu światu, będą chcieli przyłączyć się do tego ruchu. Młotem denuncjuję alienację Rozszczepionej Dwoistości.’
Drugie:
‚Bierzcie ode mnie lekcje jako karę za śmiertelność. Skoro jest się uczynionym z błota, tak też jest się traktowanym przez tych, co więżą. To jest klucz i zamek Daedr. Ja myślicie, dlaczego uniknęli kompromisu?’
Trzecie:
‚Ludu Velotha, skóra wasza nabrała koloru brzemiennej czerni. To z powodu mojego niezadowolenia. Pamiętajcie, że Beothiah prosił was, byście nabrali koloru sińców. Jak inaczej pokazać sobie, ludowi wygnania, to, co najważniejsze: ból?’
Czwarte:
‚Mędrzec, który nie jest kowadłem: konwencjonalne zdanie i nic więcej. Nazywam tak martwotę, czwartą drogę.’
Piąte:
‚Właściwe pojmowanie cnót: sterowanie odgórne, skazane na śmierć.’
Szóste:
‚Na końcu cieszcie się jak jeniec zwolniony z tortur niewoli, lecz pielęgnujący swe rany. Bęben pęka i okazuje się być gniazdem szerszeni, przez co mówię: koniec już waszego snu.’
Siódme:
‚Podejrzliwość jest spektaklem, a kłamstwo jedynie teoretyczną inspiracją.’
Ósme:
‚Dlaczego zatem, pytacie, Daedry pragną mieć do czynienia z Aurbis? To dlatego, że pełni są radykalnej krytyki, intensywnej jak to u męczenników. To, że jedni są bardziej napełnieni złem niż inni, nie jest iluzją. A raczej: jest nieodzowną iluzją.’
Kazanie kończy się słowem ALMSIVI.